Columns
Onderstaande columns zijn allemaal geschreven door Annette Nobuntu Mul en gepubliceerd in Tijdschrijft The Optimist.
Vitaal
Een column schrijven over vitaliteit terwijl ik ziek achter mijn laptop zit. Kan dat eigenlijk wel? Mijn innerlijke dialoog draait op volle toeren, terwijl mijn lichaam ‘ho’ roept. Maar ik ga toch nog even door met schrijven. Ik begrijp ook ineens waarom het woord deadline geen lifeline heet. ‘De lezer merkt hier toch niets van’, zegt een stiekem en dominant...
lees meer »Raaksien
Raaksien. Het is voor mij één van de mooiste woorden in het Afrikaans. Raaksien laat zich niet letterlijk vertalen, maar komt het dichtst bij de omschrijving: een moment waarnemen, met oog voor detail en kijk op het geheel, en ín dat ene moment vanuit een diep weten ‘zien’ wat je als het juiste moet doen. Voor de ander, de natuur, de samenleving en daarmee voor...
lees meer »Na-denken
‘Hè, denk nou toch eens nááááá’ zei mijn moeder altijd hardop tegen zichzelf, als ze de sleutels weer eens niet kon vinden of de melk van de koffie in de keuken had laten staan. Ze sprak zichzelf dan bestraffend toe, met een lange nadruk op de ‘a’. De strengheid naar zichzelf kwam voort uit de overtuiging dat ze haar gevoelens, zelfs haar hele leven, kon...
lees meer »Vogelvrij
Vogelvrij. Als kind had ik bij het woord een positieve connotatie. Ik keek naar boven, naar de lucht en zag de vogels in vrijheid vliegen. Gefascineerd en hoop- vol luisterde ik, voorgelezen door de juf op school, naar het hoofdstuk over de Krullevaar in Annie M.G. Schmidt’s onvolprezen Pluk van de Petteflet. De Krullevaar was gevangengenomen. Hoe te ontsnap- pen?...
lees meer »Ubuntutu
2022. Nieuwe wensen, nieuwe voornemens. Een oud en nieuw kabinet, hopelijk met herstellend nieuwe inzichten en daden. Oud en nieuw. Alsof de scheidslijn van de tijd een stilstaand punt van ervoor en erna bevat. Ubuntu, het Afrikaans mensen wereldbeeld gaat niet uit van een stilstaand punt, maar van ‘de stroom van ons bestaan’. Wij, in het hier-en-nu, samen met onze...
lees meer »De brug
‘Wilt u een brug of liever een implantaat?’ De tandarts boog zich over het gat in het gebit van Inge. Inge zuchtte. Ze had een heftige tijd achter de rug met veel emoties rondom haar scheiding. Hoogstwaarschijnlijk had ze de afgelopen maanden onbewust in haar slaap liggen knarse- tanden en was er een kies gebroken. In haar huwelijk was zij, bij conflicten, altijd...
lees meer »Boom
Mijn eerste schooldag, 1966. De grote school heette dat toen. De eerste klas. Een ongelooflijk belangrijke stap voor ieder kind. Het loslaten van moeder, op weg naar zelfstandigheid. Naar school, om opgeleid te wor- den tot staatsburger. Zo formeel werd dat niet benadrukt, maar in de kern is dat natuurlijk wel de taak van onderwijs. En taal vormt daarin een fundament....
lees meer »Voorstellen
Ik vind het best weer een gedoe, het je voorstellen aan elkaar. Wat zijn de psychosociale contracten die we heb- ben ‘afgesproken’ in het eerste contact? Wat vertel je, wat vraag je? Wat, welke eigenschappen, bezigheden of sociale vaardigheden laten we op de voorgrond treden en wat houden we liever op de achtergrond? En is dat een bewuste afweging of een niet...
lees meer »Stemmen
Stemmen willen gehoord worden. Zo is dat nu eenmaal. Ken je dat stemmetje in jezelf dat zegt ‘je mag nu niet lachen’ of ‘je mag straks niet huilen’? Juist, je weet precies welk boemerangeffect er dan in je hoofd plaatsvindt. Ongehoorde stemmen imploderen of exploderen. Op elk niveau, van persoonlijk tot mondiaal. Stemmen en gevoelens die lange tijd zijn ontkend...
lees meer »Geschied en is
De meerderheid van de Nederlanders veroordeelt ons slavernijverleden, maar nationale excuses aan aanbieden vindt slechts minder dan de helft een goed idee. Velen vinden dat je geen excuses kunt aanbieden voor iets wat vorige generaties op hun geweten hebben, dat excuses alleen waarde kunnen hebben als je zelf rechtstreeks verantwoordelijkheid draagt voor het onrecht....
lees meer »